Ostatnie pożegnanie

Z jednej strony na twarzach mieszkańców Jorvik widzimy uśmiechy, panuje niewątpliwa radość z powodu zbliżającego się lata i organizacji festiwalu, który ma je przywitać. Nie da się jednak ukryć drugiej strony medalu aktualnych wydarzeń. Trzeba stanąć twarzą w twarz ze swoimi emocjami, by pogodzić się ze stratą, a następnie powrócić do codzienności.

Midsommar

Czyli po prostu Letni Festiwal! Organizowany dokładnie w tym samym miejscu jak rok temu, tuż obok starej farmy Jaspera przy drodze łączącej Moorland i Fort Pinta. Na terenie festiwalu znajduje się parę atrakcji, które pozwolą nam przywitać tegoroczne lato.

Tradycja na Midsommar, czyli wielki słup ozdobiony roślinami, flagą Jorvik, wiankami i wstążkami. Co powiecie na żabie tańce?

Wygląda smakowicie, choć po rozmowie z Jamie Olivetree raczej sobie odpuszczę.

Zadania

Organizację festiwalu ponownie przejęli strażnicy z Jorvik, choć byłoby dziwnie, gdyby nie nasza postać zajęła się paroma z obowiązków. Zadania polegają głównie na "wynieś przynieś pozamiataj", lecz są dość krótkie i takie same jak rok temu.

Scena muzyczna

W samym sercu festiwalowego terenu znalazło się miejsce na scenę oraz widownię. Na parkiecie umieszczono parę instrumentów, których mogą użyć utalentowani mieszkańcy (czyt. wszyscy gracze) i podzielić się swoimi umiejętnościami z widownią! To kto jedzie na następną Jorowizję?

Namiot sennych marzeń

Podobno w wigilię midsommar umieszczenie siedmiu rodzajów kwiatów pod poduszką, na której później śpimy, ma sprawić, że przyśni nam się ktoś dla nas wyjątkowy. Na festiwalu odnajdziemy specjalnie do tego przeznaczony namiot, gdzie po zebraniu wszystkich kwiatów, czeka nas zabawna wizja.

Wianki i łowy w stawie

Te atrakcje niestety dołączą do nas trochę później, więc nie martwcie się, jeśli nie możecie jeszcze wykonywać ich w grze. Zapewne już za tydzień będziemy mogli przy jednym ze stolików tworzyć własne wianki (pomoc ze znalezieniem kwiatów do nich oczywiście pojawi się tutaj na blogu), a przy stanowisku na drugim końcu terenu łowić nagrody.

W poprzednim roku mogliśmy stworzyć aż siedem wianków, ale coś czuję, że w tym roku cały zestaw się powiększy o wianki zawierające kwiaty z jakiejś plaży oraz z Doliny Złotych Wzgórz.

A jeśli już mowa o tym, co czeka nas wkrótce w związku z letnim festiwalem... Gary Goldtooth, który zajmuje się sprzedażą dzikich koni jorveskich, ponoć będzie miał dla nas specjalną niespodziankę...

Ku pamięci

Czyli czas na emocje i jeśli nie jesteście na czasie z zadaniami fabularnymi, także spoilery.

Każdy z nas czekał, aż w końcu nadejdzie dzień uwolnienia Anne z otchłani Pandorii. Nie spodziewaliśmy się jednak tego, jaką cenę zapłacimy za wolność ostatniego z jeźdźców dusz.

Podczas misji ratunkowej na zawsze utraciliśmy Elizabeth. To ogromne nieszczęście dla Strażników Aideen, z którym muszą się zmierzyć.

W drodze do Opactwa Doyle'a

Opactwo przez wieki było dla mieszkańców Jorvik miejscem świętym, dokąd mogli się skierować na uroczystości i po pocieszenie. Właśnie tam w celu upamiętnienia kobiety zebrali się wszyscy, którzy znali Elizabeth najlepiej. Każda z tych osób dzieli się z nami swoimi przemyśleniami jak i historiami związanymi z druidką, dowiadujemy się m.in., jak Elizabeth pojawiła się w Jorvik czy o jej pierwszych krokach w jeździe konnej.

Wszystkim tym rozmowom towarzyszy piękna nowa piosenka Say Goodbye autorstwa Lisy, jak i niezaprzeczalnie spokojny i tajemniczy klimat opactwa.

Żegnaj Elizabeth.

Ulubiony kwiat druidki, czyli dzika róża.