Szlak Czerwonych Sznurków

  

Pomimo iż Szlak Czerwonych Sznurków miał być wiosennym wydarzeniem, to w tym roku pojawił się w lato. Został do tego odrobinę zmodyfikowany i tym razem nowi gracze nie mogli zrobić zadań przedstawiających trasę. W tych właśnie zadaniach Luciana opowiadała dokładną historię powstania wydarzenia, jak i mówiła o jego inspiracji. Wydarzenie właśnie się zakończyło, więc by uczcić kolejny rok wspólnych jazd z czerwonym sznurkiem w dłoni, omówię dokładnie cały szlak i wszystko, co o nim wiemy! Przygotujcie się na krótką, wirtualną podróż do Azji.

 

Czerwona nić przeznaczenia

Czyli inspiracja Szlaku Czerwonych Sznurków. Jest to wierzenie wschodnioazjatyckie, które swoje źródło ma w mitologii chińskiej. Mówi ono, że bóstwo odpowiedzialne za nić przeznaczenia to Yue Lao, czyli w chińskiej mitologii bóg małżeństwa i miłości. Ma on łączyć ludzi niewidzialną, czerwoną nicią i tym samym sprawić, że będą oni sobie przeznaczeni i zakochają się w sobie. Warunki, dystans, jaki ich dzieli, oraz ile czasu zajmie im odnalezienie siebie nawzajem nie mają znaczenia, ponieważ nić nie może zostać przerwana.

W zależności od kraju wierzenie różni się w małym stopniu. W oryginalnym chińskim micie sznurek zawiązany jest na kostkach dwóch przeznaczonych sobie osób, podczas gdy w japońskiej kulturze sznurek przywiązany jest do kciuka mężczyzny i małego palca kobiety, a w koreańskiej do małych palców u obu osób (co aktualnie jest najczęściej spotykane).

Oto przykładowa historia, w której pojawia się nić przeznaczenia: wracając w nocy do domu młody chłopiec zauważył starego mężczyznę (był to Yue Lao, czyli wspomniany wcześniej bóg małżeństwa i miłości) stojącego w świetle księżyca. Mężczyzna wyjaśnił chłopcu, że jest on połączony czerwoną nicią z kobietą, która jest mu przeznaczona i w przyszłości zostanie jego żoną. Yue Lao pokazuje chłopcu przeznaczoną mu dziewczynę, jednak ten z powodu swojego młoedego wieku nie jest zainteresowany sprawami miłosnymi, więc podnosi kamień i uciekając, rzuca nim w dziewczynkę. Wiele lat później, gdy chłopiec dorosnął, jego rodzice zaaranżowali dla niego małżeństwo. W noc jego zaślubin, spotyka swoją nową żonę, która czeka na niego w tradycyjnym welonie zakrywającym jej twarz. Zdejmując go, mężczyzna jest zadowolony widząc, że jego żona jest jedną z najpiękniejszych kobiet z wioski. Jednakże na jej brwi zauważa on ozdobę i od razu pyta, czemu ją nosi. Kobieta opowiada, że gdy była młoda, chłopiec rzucił w nią kamieniem, który ją zranił i pozostawił bliznę na jej brwi. Z powodu swojej niepewności zdecydowała się, że będzie ją zasłaniała. Żona mężczyzny okazała się być tą młodą dziewczynką, która była z nim połączona czerwoną nicią i pokazana mu przez Yue Lao w dzieciństwie, tak więc ich przeznaczenie się wypełniło.

 

Źródło: link

 

Rodzina Li

Wiemy już, co było inspiracją dla Szlaku Czerwonych Sznurków. Skąd ta tradycja wzięła się jednak w Jorvik?

Pomimo iż nie jest wiadome, kto pierwszy zawiesił czerwony sznurek na szczycie góry w Jodłowym Gaju, to tradycja pojawiła się w Jorvik dzięki rodzinie Li. Do Jorvik przeprowadzili się z Chin, a dowiadując się o Darze Aideen, postanowili dodawać czerwoną nić do swojego sprzętu jeździeckiego, co miało zaznaczyć ich więź z końmi jako przeznaczenie zesłane przez bóstwa z mitologii chińskiej lub przez samą Aideen. Mieszkańcy Jorvik zainspirowani więzią rodziny Li z ich rumakami, zaczęli wieszać własne sznurki na szczycie góry, aż w końcu powstał tam oficjalny szlak. Zupełnie jakby samo przeznaczenie tak chciało, prawda?

Szlak

Cała trasa jest niedługa, ale możemy na niej natrafić na parę ciekawych rzeczy, stworzeń oraz osób. Szlak jest już niedostępny, ale chętnie zbiorę wszystkie atrakcje, które udało mi się na nim napotkać! Oczywiście pokazują się one tylko wtedy, gdy szlak jest dostępny i rozpoczniemy go przy tablicy u podnóża góry.

Pogoda

Może typowa dla Jorvik pogoda to słońce, ale szlak raczej nie oszczędza najodważniejszych jeźdźców, którzy zdecydują się go przejść. Chociaż takiej miłośniczce jesieni i przytulnej pogody jak ja to nie przeszkadza!

Mgła

Deszcz

Tajemnicze

Zdecydowanie mój prywatny ulubieniec i najciekawsza część szlaku. Na trasie mogą dziać się naprawdę dziwne rzeczy, ale czego innego możemy spodziewać się w Jorvik?

UFO porywające krowę

Krąg grzybów ze światełkami

Niebezpieczne

Szlak odbywa się na dzikim terenie, gdzie rządzi natura (albo jak wyżej pokazane - nadnatura), więc niezawsze będzie w pełni bezpieczny.

Nie nabierzcie się na jego uśmiechniętą minę, nie miał przyjaznych zamiarów

Przewracające się drzewa

Lawina kamienna

Osoby

Mieszkańcy wyspy uwielbiają brać udział w różnych wydarzeniach, więc i na trasie nie brakuje znajomych nam twarzy.

Lisa Peterson przedstawiająca swoje utwory

Rami oraz jego papuga Pari, niestety nie możemy z nim porozmawiać

Raptor oraz jego wilk Shakira, przemierzają ziemię w poszukiwaniu duszy, yo

Linda, która albo stoi tuż przy szlaku albo zjeżdża na dół w drodze do sadu jabłoniowego, w końcu gdzie indziej chciałby znaleźć się Meteor? ♥

Kora i Ćwierkacz, kobieta oczywiście najbardziej martwi się o dobro zwierząt i przestrzega, byśmy uszanowali ich dom

Ydris stylowo przemierzający szlak w swoim aucie, z pluszakiem Zee na siedzeniu pasażera i głośno puszczoną muzyką

Pracownik G.E.D., który miał ściąć zaznaczone czerwonym sznurkiem drzewa i zastanawiający się, czy oznaczone słupki też ma ściąć

 

Niestety niewiadomo, kto podróżuje niebieskim autem, ale może to także być pracownik G.E.D. lub Dark Core

Towarzysze

 

To osoby, które mogą nam towarzyszyć w ukończeniu szlaku. Trzeba z nimi porozmawiać, a w dialogu pojawi się wybór, czy chcemy, by dana postać do nas dołączyła.

Linda

Ydris

Lisa

 

Alonso

Zwierzęta

I to nie tylko te, których domem są góry Jodłowego Gaju.

Tajemnicze stado owiec

Solaire, która kiedyś zaginęła raz Landonowi i została przez nas odnaleziona. Na szlaku świeci na nią bezpośrednio słońce, jakoby był to reflektor śledzący jej każdy ruch - owca może zarówno stać jak i poruszać się w dół szlaku. Może poprzednie stado owiec to też zwierzęta Landona?

Wiewiórki prowadzące tajemniczą naradę. Jak wiemy są one świetne w szpiegowaniu, więc na pewno dzielą się ze sobą ciekawymi informacjami.

Mnóstwo lisów, które można pogłaskać.

Zee pogardliwie spoglądająca w naszą stronę... chyba niezbyt za nami przepada.

Spadające przedmioty

Są to przedmioty, które dosłownie spadają z nieba. Można je podnieść, a następnie zostawić na pamiątkę, sprzedać, a jedną z nich nawet użyć... Gdy przedmiot spada na ziemię można łatwo można to zauważyć, bo pojawia się animacja i dźwięk spadającego przedmiotu, a on sam jest oznaczony złotymi, migającymi gwiazdkami.

Oto wszystkie przedmioty, które można odnaleźć:

Niektóre z nich są raczej zabawne, niektóre nie mają zbyt wiele sensu, ale dwa z nich są ciekawsze od reszty.

 

Poszukiwania Miki Stoneground

 

Malutki kozoczłek w zielonym kapeluszu, którego zdjęcie umieszczone jest na ulotce z zaginioną osobą musi być Chaun. Jest to postać, która pojawia się podczas festiwalu tęczy, u której możemy wymieniać zdobyte złoto na prezenty. Aktualnie nie jest dostępny w grze. Myślicie jednak, że Mice wystarczy rzeźba przedstawiająca Chauna, która znajduje się w domu piekarki Jamie Olivetree w Nowej Grani?

Tajemnicza wiadomość od wiewiórek

Uwaga! Tutaj pojawią się spoilery z fabuły głównej.

Dla przypomnienia, tajemniczy Mistrz Szpiegowania, który zamieszkuje w odosobnieniu jaskinię w górach nad Valedale, współpracuje razem z wiewiórkami. Są to jego zwiadowcy, którzy zarówno zdobywają dla niego informacje, jak i przekazują je dla niego innym ludziom. Jako iż wiewiórki to niepozorne zwierzęta i nikt nie pomyślałby, że to ich może dotyczyć powiedzenie "ściany mają uszy", to myślę, że mają dość ułatwione zadanie w szpiegowaniu, dzięki czemu widziały i słyszały już wiele rzeczy.

Jak już wspominałam, knujące wiewiórki można było spotkać na trasie, ale na szlaku odnaleźć można było jeszcze jedno - tajemniczą wiadomość napisaną przez właśnie te stworzenia. Oczywiście sami nie znamy sekretnego języka używanego przez wiewiórki, ale kto inny jak nie wspomniany już wyżej mistrz szpiegowania mógłby nam pomóc w jej odszyfrowaniu? W jego jaskinii znajduje się komputer z programem, który takowe wiadomości tłumaczy na ludzki, a to co do powiedzenia miały nam wiewiórki jest bardzo ciekawe.

By odczytać wiadomość wystarczy przesunąć przedmiot na komputer. Jest to możliwe tylko podczas trwania wydarzenia.

Treść wiadomości:

"Grozi ci niebezpieczeństwo. Mogę ci pomóc. Wszystko, co ci powiedzieli, to kłamstwo. Nie jesteś tym, kim myślisz. Wszystko ci wyjaśnię, jeśli się ze mną skontaktujesz..." 

Wiadomość w tym miejscu się urywa

 

 Myślę, że dotyczy to zadań fabularnych, możliwe, że wiewiórkom udało się podsłuchać druidów. Może tego właśnie dotyczyły ich tajemnicze, wiewiórcze narady na szlaku? Wszystkiego o naszym przeznaczeniu na wyspie Jorvik i o dokładnym zadaniu w ratowaniu świata przed Garnokiem musimy się jeszcze dowiedzieć. Wiemy, że dzielimy swój los ze zmarłą Catherine Holbrook, posiadającej za życia te same zdolności co nasza postać i konia o imieniu naszego początkującego rumaka (jak wiemy dusze koni strażników przechodzą ciągle do nowych ciał i te same zawsze towarzyszą wszystkim generacjom Jeźdźców Dusz, każdy także przypisany jest do osobnego kręgu, tego samego co ich jeźdźcy). Dla kobiety przygoda ze Strażnikami Aideen niestety nie skończyła się dobrze, siostrzeństwo tego pokolenia Jeźdźców Dzusz się rozpadło, a Catherine pożegnała się z życiem. Czy druidzi coś przed nami ukrywają, czy wiewiórki wiedzą o niebezpieczeństwie, które spotkało Catherine i może spotkać także nas?

Przemiana Frippa po tym jak go uratowaliśmy wydaje się być obiecująca. Stworzenie nabrało więcej wiary w umiejętności Jeźdźców Dusz. Może dzięki temu zdradzi niedługo więcej informacji o naszym przeznaczeniu?

Zakończenie

Oczywiście trasa kończy się na samym szczycie, gdzie można było zawiesić czerwony sznurek, by przypieczętować przeznaczoną nam przyjaźń z innym graczem lub więź z naszym koniem. Znajdują się tam namioty i ognisko, by można było odpocząć po ciężkiej jeździe, ale także teleskopy, by obserwować piękne widoki z samego szczytu. Spotkać tam także mogliśmy Maję i Alex cieszące się swoim towarzystwem.

★★★

Mam nadzieję, że post był dla Was ciekawy! Czy przepadacie za Szlakiem Czerwonych Sznurków?

 

Ściskam ♥