Porozmawiajmy o koziołkach

Chyba aktualnie nie ma w Jorvik żywej duszy, która nie byłaby zmęczona polowaniem na świąteczne koziołki. Im więcej czasu mijało od dnia, w którym one zawitały, tym więcej komentarzy wyczerpanych graczy napływających zewsząd zauważałam. Polowanie pożegnaliśmy w ostatniej aktualizacji, więc czas wystawić końcową ocenę całej zabawy z kozłami. Chętnie dowiem się, co Wy sądzicie!

Bardzo ucieszyłam się, gdy zobaczyłam, że przy okazji kolejnego święta pojawiła się zabawa niemalże identyczna do polowania na dynie. Może było z początku trudno załapać, o co chodzi w tej całej dyniowej aktywności, ale było to raczej przyjemne zajęcie i ciekawa odskocznia od codziennych treningów czy reputacji. Szczerze wspominam te halloween jako moje ulubione w grze!
 Moja świąteczna uciecha nie trwała jednak zbyt długo. Może jeszcze po przeczytaniu wpisu w aktualnościach liczba czterdziestu polowań dziennie nie była dla mnie aż tak przerażająca, ale bliskie spotkanie z koziołkami w grze zweryfikowało moje podejście.

Okazało się, że polowanie na koziołki jest rozszerzoną wersją polowania na dynie. Rozszerzoną razy pięć. A nagrody były przystosowane właśnie do tej liczby.
Jeśli nie mieliście tej wątpliwej przyjemności brać udziału w wyścigu o nagrody, to podam w liczbach, ile zrobionych polowań było wymaganych, by otrzymać je wszystkie.
Nagrody podzielone były na dwie partie. Jedną można było zdobyć za duchy koziołków (dostawaliśmy jeden za ukończenie polowania, generalnie uzbieranie ich było raczej banalne), a drugą za punkty portali (które dostawaliśmy dezaktywując portal tzn. ukończając 8 polowań na dzień w obszarze jednego portalu). Zważając, że ostatnią, a zarazem moim zdaniem najlepszą nagrodę dostawaliśmy za 40 punktów portalu, to zdobycie kotka wymagało ukończenia aż 320 polowań. O ile zgadzam się, że powinniśmy zapracować na rzeczy, które dostajemy za darmo, tak ta liczba wydaje mi się wręcz wyjęta z kosmosu, zwłaszcza że całe wydarzenie było ograniczone czasowo. Zamknięcie wszystkich portali na dzień zabierało około 2-3 godziny (o wiele więcej, gdy jeszcze przyzwyczajało się do tej zabawy oraz dopiero uczyło miejsc, w których występują koziołki).
Niestety nie każdy ma czas, by spędzić kilka godzin na grze dziennie. Innym osobom natomiast brakowało jednak motywacji i chęci, by potem brać udział w zabawie. Ja należę właśnie do tej drugiej grupy, bo pomimo iż miałam w tym okresie dużo czasu, to i tak ledwo przez to przebrnęłam. Już po zamknięciu dwóch portali byłam po prostu sfrustrowana, nie mówiąc już o polowaniach, które odbywały się w mętnych i jednokolorowych Głuchych Lasach, które są pełne krzaków zakrywających cały ekran. Na każdy obszar było przypisanych 6 lokalizacji, w których pojawiały się kozły, więc było dodatkowo bardzo dużo krążenia po całej mapie, zwłaszcza w Srebrnej Polanie. Znalezienie małych koziołków też nie było bardzo przyjemne, a nawet nie mam ochoty wspominać o tym, jak przed ich złapaniem uciekały w inne miejsce... Podczas gdy jeszcze nie posiadałam wszystkich nagród, byłam zniechęcona do wejścia na grę, bo wiedziałam, że nie zdążę i nie będę miała siły zrobić niczego innego niż właśnie polowania.
Sam pomysł na taką zabawę bardzo mi się podoba, jest świetny, ale zdecydowanie tutaj przedobrzyli i całe polowanie stawało się nudne, wręcz uciążliwe, z dużą prędkością. Jednak trzeba było kontynuować, bo czas gonił, a nagrody niestety nie poczekałyby na odzyskanie motywacji czy znalezienie chwili w ciągu pracowitego dnia. Ja sama aktualnie nie chcę widzieć żadnych koziołków na oczy.

Co Wy myślicie o polowaniach na koziołki?
Chętnie przekażę wszystkie Wasze opinie do zespołu. Zachęcam więc do opublikowania swojego zdania, jeśli chcielibyście coś zmienić, bo możliwe, że takowe polowania pojawią się jeszcze w przyszłości, a razem możemy coś zmienić!

Ściskam i życzę miłego weekendu